چکیده: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی با نقش تعدیل‌کنندگی عدالت سازمانی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی تشکیل دادند (120 نفر). 120 پرسشنامه به روش تمام شمار بین کلیه کارکنان توزیع شد که از این تعداد، 100 پرسشنامه تکمیل و به‌عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سکوت سازمانی (واکولا و بورادوس، 2005)، رفتار شهروندی سازمانی (ارگان و کانوسکی، 2005) و پرسشنامه عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از دو نرم‌افزار SMART PLS3 و SPSS23 انجام شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی تأثیر منفی و معناداری دارد؛ اما رفتار شهروندی بر عدالت سازمانی تأثیر مثبت و معناداری را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که متغیر عدالت سازمانی نمی‌تواند در ارتباط میان دو متغیر سکوت سازمانی و رفتار شهروندی نقش تعدیل‌کنندگی ایفا کند. بنابر یافته های پژوهش حاضر، مدیران می توانند با توجه به واقعیت موجود و جایگاه سکوت در سازمان نسبت به پویایی و بالندگی کارکنان، برقراری اعتماد بین آن‌ها و کسب نظرات افراد تلاش کنند و از طرفی به دلیل اینکه رفتارهای شهروندی کاملاً داوطلبانه هستند و بیشتر تحت تأثیر تعاملات سازمانی قرار دادند، ازاین رو ضروری است که مدیران ادارات تربیت‌بدنی در نحوه برخورد با کارکنان انصاف را رعایت کنند تا میزان بروز رفتارهای شهروندی سازمانی را افزایش دهند.