شاخص هرش (H-Index)

-         جي. اي. هرش (2005) استاد فيزيك دانشگاه كاليفرنيا، در مقاله اي با عنوان "شاخصي براي سنجش برونداد علمي پژوهشي پژوهشگران به صورت انفرادي" شاخص جديدي با عنوان "شاخص هرش" يا به اختصار، شاخص H را براي ارزيابي و اندازه گيري بروندادهاي علمي پژوهشگران معرفي نمود.

-         شاخص H به اين سؤال پاسخ مي دهد: هر يك از پژوهشگران به تنهايي چه نقشي در پيشبرد و گسترش مرزهاي علوم در حوزه هاي مختلف دانش بشري دارند؟

-         شاخص H يك پژوهشگر، شامل H تعداد از مقالات اوست كه به هر كدام از آن ها دست كم H بار استناد شده باشد، يعني اگر يك نويسنده 6 مقاله داشته باشد كه به هر كدام دست كم 6 بار استناد شده  باشد، شاخص H آن نويسنده 6 خواهد بود. اگر تعداد مقالات همان نويسنده بيشتر از 6 مقاله و تعداد استناد به آن ها كم تر از 6 باشد، در شاخص H وي تأثيري نخواهد داشت. بديهي است هر چه عدد H بزرگتر باشد، نشان از توان علمي و تأثيرگذاري بيشتر يك پژوهشگر بر علم خواهد بود. اين شاخص با استفاده از شمارش استنادها به حاصل كار يك پژوهشگر در طول حيات او امتياز مي دهد.

-         براي به دست آوردن عدد H، پس از انجام جستجو، بايد مقالات را بر حسب استناد به ترتيب نزولي مرتب كرد و شماره مقاله (رتبه مقاله) را با تعداد استنادها مقايسه نمود تا تعداد استناد مساوي يا کمتر از رتبه مقاله باشد.  اولین مقاله ای که رقم استناد به آن کمتر از رتبه مقاله است در بالای آن خط مرزی اعتبار که اصطلاحا“ از آن به عنوان خط افق سبز (Green Horizontal Line) یاد می شود را رسم می کنیم. تعداد مقالات بالای این خط، یا به عبارت دیگر، رتبه آخرین مقاله بالای این خط، رقم H-index را تشکیل می دهد و این یعنی تعداد دفعات استناد به مقالات بالای این خط برابر یا بیشتر از رقم شاخص H است.